Τα θαλασσοπούλια της Ελλάδας - Λίστα αναφοράς και πληροφοριακό υλικό για νηπιαγωγούς

Ζήση Ανθή :Πληροφοριακό υλικό και λίστα αναφοράς για το νηπιαγωγείο .

Τα θαλασσοπούλια της Ελλάδας 

Ήρθε πια το καλοκαίρι κι όλοι μικροί και μεγάλοι πηγαίνουμε στις παραλίες , ταξιδεύουμε με καράβια και βλέπουμε να φτερουγίζουν κάποια θαλασσοπούλια . Τα πιο πολλά παιδάκια νομίζουν ότι είναι όλα γλάροι ! Εσείς , τι λέτε; Ας τα γνωρίσουμε , λοιπόν .

Ο ασημόγλαρος είναι ο  πιο συχνά εμφανιζόμενος γλάρος στις ακτές της Ελλάδας.  Συχνά, ολόκληρα κοπάδια ακολουθούν τα καράβια  .Ξεχωρίζει για το μεγάλο του μέγεθος , το κίτρινο ράμφος του και τα κίτρινα πόδια του . Τρέφονται με ψάρια που πιάνουν μόνοι τους ή από  τα ψαροκάικα ή ακόμη κι από ιχθυόσκαλες . Αναζητούν την τροφή τους ακόμη και σε σκουπιδότοπους !  

Ο αιγαιόγλαρος είναι ο μόνος γλάρος που συναντράμε  αποκλειστικά στη Μεσόγειο στη νησιωτική περιοχή . Μοιάζει με τον ασημόγλαρο αλλά είναι λίγο μικρότερος και ελαφρύτερος και ξεχωρίζει από το βαθύ κόκκινο ράμφος και τα σκουρόχρωμα πόδια του . Κινδυνεύει από την υπεραλίευση , καθώς η αποκλειστική του τροφή είναι τα ψάρια . Δεν έχει τις ίδιες συνήθειες με τον ασημόγλαρο .

Ο Αρτέμης από πάνω είναι καφέ και από κάτω λευκός, φτεροκοπά χαλαρά και σπάνια πηγαίνει στη στεριά . Είναι πουλί αποδημητικό .

 Ο θαλασσοκόρακας μοιάζει με τον κοινό Κορμοράνο , αλλά είναι μικρότερος κι έχει ράμφος λεπτό και λαιμό λεπτό και ευθύ . Ο Θαλασσοκόρακας προτιμά τις βραχώδεις ακτές . Τρέφεται με μικρά ψάρια, που πιάνει κωπηλατώντας . 

Κινδυνεύει από τη θαλάσσια ρύπανση , τις πετρελαιοκηλίδες και την υπεραλίευση , καθώς μπορεί να πιαστεί στα δίχτυα των ψαράδων .